Stilte als weldaad. Om je op te laden. Om tot rust te komen. Waar krijg je dat? Net als donker is stilte een schaars goed geworden.
Waar in Nederland is het nu nog echt donker? Zo donker dat je de sterren kunt bekijken met het blote oog. Hier in Fryslan valt het nog een beetje mee, maar ook hier is het niet vaak meer echt donker .
Echt stil ook niet. Zo stil dat je de wind hoort ruisen. Of ergens in de verte een grutto. Zonder autoverkeer, zonder muziek, of laagovervliegende straaljagers.
We doen het onszelf ook aan. Meteen de radio aan als je binnenkomt. Oortjes in als je op de fiets stapt. In winkels is muziek. Stilte vinden we ongemakkelijk. Liever hullen we ons in geluid en licht.
Is het omdat we bang zijn? Voor ongemakkelijkheid. Voor een gesprek, wellicht? Of bang voor de onrust in onszelf? Liever in je eigen wereld dat praten met een onbekende. Liever lawaai dan de stilte van je eigen gedachten.
Juist door stil te zijn ontvang je een luisterend oor. Krijg je inspiratie en borrelen de ideeen op.
Soms moet je gewoon even ophouden met regelen en plannen. Met leren en werken. Zelfs verveling is een grotere bron van creativiteit dan alsmaar doorgaan.
Juist als het stil is, hoor je meer.
ds.M.N.Ariesen-Holwerda, Martinikerk
