Verbeterde cao voor medewerkers wasserij Rentex komt maar niet van de grond
Zwaar lichamelijk werk wordt veelal toegeschreven aan bouwvakkers en stratenmakers. Maar ook werknemers in wasserijen kampen vaak al op jonge leeftijd met lichamelijke klachten ten gevolge van dagelijks vele uren staan, natte was sjouwen en veel bovenhands werk doen. Uit een enquête onder 250 medewerkers van bijna zestig grote wasserijen voelt zeventig procent zich na een dag enorm moe en ruim veertig procent heeft last van polsen, knieën en schouders, vijfentwintig procent heeft rugproblemen. Driekwart van de medewerkers bereikt de aow leeftijd met allerlei lichamelijke klachten, zo meldde dagblad Trouw deze week. “Dan is er nog de geestelijke druk,” vertelt productieleider Durk Brouwer (62), werkzaam bij wasserij Rentex in Bolsward. “Een ziekenhuis moet zijn schone was op tijd terug hebben.”
Het zijn redenen waarom wasserijwerknemers het zware werk gewaardeerd willen zien met een verbeterde cao. Een loonsverhoging van twee procent en een mogelijkheid voor mensen om tien jaar voor de pensioenleeftijd gebruik te kunnen maken van een regeling om eerder minder te kunnen werken zonder dat het loon er zwaar op achteruitgaat. Die regeling zou kunnen bestaan uit bijvoorbeeld voor 80 procent werken, daarvoor 95 procent van het loon betaald krijgen met 100 procent pensioenopbouw. De cao-onderhandelingen zijn echter vastgelopen. “Voor 1 juli 2020 had er al een nieuwe cao moeten zijn,” vertelt FNV-vakbondsbestuurder van de sector textielverzorging Dino Djulbic. “Door corona werden vorig voorjaar alle vergaderingen stopgezet. Het wassen voor vakantieparken en de horeca kwam stil te liggen, maar voor ziekenhuizen en zorginstellingen draait het gewoon door. Een groot aantal cruciale beroepsgroepen kreeg een extra beloning, de mensen in de wasserijen werden vergeten. Terwijl ze wel onder de cruciale beroepen worden geschaard.” Volgens Durk Brouwer geeft het een extra druk op de werknemers die voor net iets meer dan een minimumloon dit zware belangrijke werk moeten doen.
Eerst concrete afspraken
Afspraken over loonsverhoging en het zware werk zijn er tot op de dag van vandaag niet gemaakt. Dino Djulbic: “De overheid heeft subsidie beschikbaar voor ‘duurzame inzetbaarheid’ van werknemers, zodat arbeidsomstandigheden worden verlicht en werknemers eerder met werken kunnen stoppen. De werkgevers hebben voorgesteld dat we als werknemersorganisatie onze handtekening zetten, zodat de subsidie kan worden binnengehaald. De afspraken zouden dan later wel volgen. Daar gaan we niet in mee. We willen eerst concrete afspraken maken voordat we een handtekening zetten.”
Een aantal weken geleden is er een actie onder vakbondsleden en andere medewerkers gehouden, waarbij er meer dan duizend handtekeningen werden opgehaald. Ook zoekt de vakbond nu de media op. Dino Djulbic: “We bezoeken momenteel in het land meer dan twintig wasserijen om te polsen of ze mee willen doen aan een landelijke staking om onze wensen voor meer loon en regelingen in verband met zwaar werk luister bij te zetten. In Friesland gaat het onder andere om Rentex in Bolsward, De Blinde in Heerenveen en CWS in Drachten. Na 21 april gaan we stemmen tellen en als het zo doorgaat moeten de mensen rekening houden met acties vanaf eind april, begin mei.”
Acties raken ook de ziekenhuizen
Djulbic maakt duidelijk dat het een noodgreep is. Liever komen ze tot afspraken door in onderhandeling te gaan. “Acties raken de klanten. Dat zijn ook ziekenhuizen en zorginstellingen en die wil je nu niet nog meer in de problemen brengen. Daarom sturen we hen een brief om ze te informeren. We vragen hen om mee te denken en ons te steunen. De werkgevers roepen immers al jaren dat de klanten niet willen meebetalen als het gaat om bijvoorbeeld betere lonen te organiseren voor de wasserijmedewerkers. Wij willen dat graag van de klanten en ziekenhuizen zelf horen en hopen dat iedereen daar zijn eigen verantwoordelijkheid in neemt.”
“We willen in geen geval met de door ons gewenste afspraken enige bedrijfsvoering in gevaar brengen, niet bij de wasserijen en ook niet bij de klanten. Natuurlijk zijn er bedrijven die het in deze coronatijd zelf moeilijk hebben, maar de kosten moeten niet over de ruggen van onze mensen worden afgewimpeld. Zij moeten een eerlijk loon krijgen,” meent Djulbic. Durk Brouwer: “Tien jaar geleden was er geen corona. Toen kregen we ook geen loonsverhoging. Er is altijd wel een onderneming in nood. Maar als je daar rekening mee gaat houden, kom je nooit tot afspraken.”
