Nog even en dan krijgen heel veel jongeren te horen of ze wel of niet geslaagd zijn. Ben je geslaagd dan is dat fantastisch nieuws en weet je zeker dat je binnenkort je diploma in ontvangst gaat nemen.
Wanneer je te horen krijgt dat je niet geslaagd bent, is er soms de mogelijkheid een herkansing te doen. Deze herkansing wordt meestal met twee handen aangegrepen en alles wordt dan ‘uit de kast gehaald’ om ervoor te zorgen alsnog te slagen. Het examen waarbij het minder goed ging, wordt nog eens goed bestudeerd om van gemaakte fouten te leren en dit bij de herkansing beter te doen. Vaak lukt het jongeren dankzij de herkansing alsnog hun diploma te halen. Wat is het dan fijn dat ze een tweede kans hebben gekregen.
Wanneer we kijken naar onze eigen dagelijkse handel en wandel, maken ook wij fouten. Op heel veel vlakken kunnen we daardoor tekort schieten. We kunnen verkeerde keuzes maken waarmee we onszelf tekort doen, maar ook naar andere mensen toe kunnen we fouten maken. Hierdoor kunnen relaties verstoord raken. Wat is het fijn wanneer we dan een nieuwe kans krijgen. Een herkansing waardoor fouten goedgemaakt kunnen worden. Voor een geslaagde herkansing zijn, net als bij de examens, twee voorwaarden nodig. Ten eerste moet je de mogelijkheid op een herkansing krijgen en ten tweede moet je van je gemaakte fouten willen leren. Alleen als deze twee voorwaarden aanwezig zijn, is de kans op slagen groot. Helaas komt het vaak voor dat één van de twee voorwaarden er niet is. Het gevolg hiervan is dat relaties verstoord blijven. Zouden veel beschadigde relaties niet hersteld kunnen worden wanneer beide partijen hun steentje aan herstel zouden willen bijdragen? Wanneer degene die ‘fout zat’ dit toegeeft en de persoon die hier de dupe van werd een ‘herkansing’ mogelijk maakt?
In de Bijbel staat het verhaal van de ‘de verloren zoon’. Het gaat over een zoon die zijn erfenis opeiste bij zijn vader. Al het geërfde geld braste hij erdoorheen, door op een manier te leven waarmee hij zijn vader pijn deed. Toen de zoon op een gegeven moment inzag waar hij mee bezig was en hoeveel verdriet hij zijn vader aandeed, kreeg hij berouw. Hij besloot terug te gaan naar zijn vader en te zeggen spijt te hebben van wat hij hem had aangedaan. Op het moment dat de vader zijn zoon aan zag komen, stond hij hem met open armen op te wachten. Deze gelijkenis gaat over Gods liefde voor ons en dat Hij heel graag de beschadigde relatie met ons wil herstellen. Hij geeft ons daarvoor de kans. Misschien is het goed dit verhaal in ons achterhoofd te houden wanneer wij iemand pijn hebben gedaan of wanneer iemand richting ons tekort heeft geschoten.
Hartelijke groet,
Gijsbertus Feenstra
Christelijke gemeente ‘Het Keerpunt’.
