Na de berichten over de gemeentelijke bomenkap (BN 3 febr.) , een reactie.
De gemeente vormt gazonnen om tot bloemenweide, reconstrueert , plant aan, doet water in de wijn en communiceert en overlegt steeds beter met inwoners en organisaties. Dat zijn recente positieve ervaringen in Bolsward. Allerminst is daar mee gezegd dat alle gemeentelijke dictaten en ingrepen in het groen acceptabel zijn.
Beleid
Voorafgaand aan het vaststellen van het Bomenbeleidsplan en het register Beschermde Bomen en Groenclusters ( 2012), heb ik namens de Miljeugroep Bolsward ingesproken bij een gemeentelijke commissievergadering . Daar heb ik zorgen geuit over het beperkte bomenregister en groencluster voor Bolsward. Voor de gemeente had ik eerder een uitgebreide bomeninventaris gemaakt. Dat was een hele klus. Slechts een beperkt deel daarvan werd door de gemeente overgenomen in de registers. De gemeente zou heus niet op grote schaal kappen, kaalslag zou niet plaatsvinden. Helaas is inmiddels gebleken dat dat onder meer in en rondom Bolsward wel het geval is. Recent zijn alleen daar al meer dan 100 vnl. grotere bomen geveld en minstens zoveel plantsoenen omgevormd tot gazon of laag steriel gewas en dat is voorzichtig uitgedrukt. Het beleid geeft weliswaar aan dat omvormingen plaats kunnen vinden maar de mate waarin dat mag ontbreekt. Betreffend bomen is er herplant na kap , echter volstrekt onvoldoende. Aangezien het groenverlies fors is zou de gemeente het beleid hier tegen het licht moeten houden.
Motivatie
Ziekte, zwakte, onveiligheid etc. , zijn voor de gemeente terechte redenen om te kappen. Maar in een korte periode zoveel groen verwijderen zoals genoemd leidt toch tot argwaan. Diverse deskundigen meldden mij op eigen initiatief dat er onnodig veel gekapt wordt. Ik ben zelf ook hovenier en deel die mening. Bezuiniging lijkt dus wel degelijk mede reden voor kap.
Met betrekking tot de bezuinigingsdialoog heb ik uitgebreid voorstellen bij de gemeente ingediend.
Ook op terrein van groen. Het verwijderen van plantsoenen en afzien van voldoende herplant dient echter te stoppen om verdere monocultuur en kaalslag te voorkomen.
“ De mythe van de leegte “
En dan dat streven naar die open weiden zonder opgaand groen in het buitengebied. “ Waar staat dat dit gemeentelijk beleid is ” ? , vroeg raadslid Bertus Walsma terecht. Wie bepaalt wat open weide is, wat is het criterium, het ijkpunt ? Het kwelderland van het jaar nul, de middeleeuwen, of anno 1900?
Wist u dat er in de 19e eeuw verspreid over het kleigebied van Westergo nog allerlei geboomte was, er wandelbossen, plesiertuinen e.d. waren ? Wist u dat de kaalslag in, en de teloorgang van dat oude Friese land toen toch al zo’n anderhalve eeuw een gegeven was ?
Google maar : “ De mythe van de leegte ” en “ De leugen van het Friese landschap ”
Op dat kale land valt dus af te dingen. Het kleigebied van Westergo zal uiteraard meer open moeten zijn dan het landschap van de wouden en dat is ook nu nog duidelijk het geval. Wel zijn door de vergezichten in de kleistreken steeds meer storende elementen zichtbaar, zoals dominante wegen en wateren met allerlei borden en verkeer, toeristische voorzieningen, bedrijfsterreinen, nieuwbouw, windturbines, hoogspanningsmasten, moderne stallen, monocultuur etc. etc.
Stel je voor dat dat allemaal mag behalve verzachtend, accentuerend opgaand groen. Een kind kan zien dat ons Friese land dan verloren is.
De motie van Bertus Walsma (Gemeentebelangen) om voorzichtiger om te gaan met het groen , in het belang van landschap, natuur en milieu heeft het niet gehaald maar dat had op zijn minst gemoeten.
Obe van der Meer
Bolsward
[pro_ad_display_adzone id=”11964″ cookie=”1″]
