In het dagelijks leven hebben vele mensen een overvloed aan taken en bezigheden. Terwijl je in een vergadering zit, denk je alweer aan die presentatie die je moet voorbereiden. Terwijl je de presentatie doet, denk je aan de sportwedstrijd volgende week.
Tijdens het sporten loop je alweer te denken over de boodschappen, die nu echt dringend gedaan moeten worden. Als ik zelf in zo’n ‘run’ verkeer, merk ik dat de inspiratie voor een preek of een artikel vaak niet wil komen. En dat is ook niet vreemd. Meerdere dingen tegelijk doen, dat werkt nou eenmaal niet. Dan wordt het tijd dat er weer wat rust komt.
Nu, met de zomervakantie in het verschiet, komt die tijd van rust er voor velen weer aan. Iedereen heeft op z’n tijd rust nodig. In het evangelie horen wij niet voor niets dat ook Jezus een plaats zoekt om te rusten, om even weg te zijn van de menigte. Ook Hij zocht tussen alles door naar rust en ruimte om zich te kunnen verbinden met God, om weer tot zichzelf te komen, om weer evenwicht te vinden in zijn leven. In rust kunnen we ons vaak weer bewust worden van de kleine en kostbare dingen in ons leven. In rust worden we ons meer bewust van de mensen om ons heen en misschien ook wel van God.
Velen zoeken die rust in een vakantie, ver weg van de dagelijkse beslommeringen. Anderen blijven in hun vertrouwde omgeving. Maar rust wil niet altijd zeggen dat je moet stoppen met werken en niets meer moet doen. Rust heeft vaak meer te maken met hoe je iets doet, dan met wát je doet. Iemand omschreef rust als een houding van ‘zorgvuldige zorgeloosheid’, een houding van geconcentreerd zijn, zonder je ergens verkrampt in vast te bijten. Het is een houding van volle aandacht en toewijding aan wat je aan het doen bent. Rust is vooral een houding, een bewust-zijn, dat je eigenlijk altijd zou moeten proberen vast te houden.
Ik wens U allemaal een rustige en inspirerende vakantietijd toe,
pastor Jan van Beek
Zalige Titus Brandsmaparochie
