Sinds kort wordt de gevel van de Sint Franciscuskerk gesierd door een paar gekruiste sleutels. Bovenin de tijdelijke poort vooraan het kerkplein zijn ze ook te zien. Menig voorbijganger vroeg zich vast al af: “Waarom toch die sleutels? Waar staan ze voor? Misschien iets met een jaarthema als: “Geef God de sleutels van je hart!”?
De gekruiste sleutels zijn het pauselijk embleem. Als basiliek mag de Sint Franciscuskerk, nu Sint Franciscusbasiliek, dit voeren. De paus gebruikt de gekruiste sleutels als herkenningsteken, omdat in de christenheid de paus als bisschop van Rome wordt beschouwd als de opvolger van de apostel Petrus. Het is deze Petrus die van Jezus de sleutels van het Koninkrijk der Hemelen kreeg aangereikt. De vele moppen die er bestaan over mensen die sterven en Petrus bij de hemelpoort tegenkomen, gaan op dezelfde Bijbeltekst terug (Mattheus 16, vers 19).
Voor Christenen zijn die sleutels echter geen grap, maar een hoopvol teken. Niet zozeer als oproep om God de sleutels van je hart te geven, maar andersom. Ze zijn er voor hun onder andere het teken van, dat God ons de sleutels tot zijn hart heeft gegeven. We mogen als goede vrienden met Hem omgaan. God heeft in zijn hart voor iedere mens een speciaal plekje. Dat bindt ons als mensen natuurlijk ook samen. Daar is de Paus als eerste getuige van. Daarom heeft hij de sleutels: om alle mensen tot eenheid en vriendschap te roepen. En de kerk te Bolsward mag dat uitnodigende geluid nu met extra kracht een beetje te versterken.
